Dorsz niejedno ma imię, czyli norweskie przysmaki

Były Lofoty, były połowy dorsza, przetwórnia łososia i krwawe historie o tym, kto i jak języki rybom obcina. Dziś już nie będzie krwawo, będzie smacznie, pysznie i apetycznie, czyli zapraszamy na chwilę do stołu, by popróbować smakołyków prosto z Lofotów! Niewątpliwie Lofoty to nie jest miejsce dla osób, które ryb nie lubią. Powiem więcej: nie będziecie mieli tu, co robić, ani co jeść! 🙂 Ryba, ryba, ryba. Dorsz, dorsz, dorsz. Łosoś, ikra, polędwiczki, policzki, języki.. Zupa rybna albo bisque. Pasztet z dorsza czy pasztet z ikry.. i tak non stop! Dla nas idealnie, bo my ryby kochamy! Co koniecznie spróbować na Lofotach i co najbardziej zachwyciło nas, powiedzmy szczerze, rybnych wariatów? 🙂

1) ZUPA RYBNA

Zaczęliśmy od zupy rybnej! To nasz pierwszy posiłek na Lofotach. Po długiej i całkiem męczącej podróży, pobudce o 4.00 rano, 4 lotach, bieganiu po lotniskach w Kopenhadze i Oslo, by złapać kolejny samolot i… po kanapce przegryzanej w samolocie. Gdy wylądowaliśmy w Svolvær, czekała nas jeszcze dość niedługa, ale po tylu godzinach nieco nużąca podróż autokarem do hotelu w wiosce Henningsvaer. Potem klucze do pokojów i wreszcie ONA – zupa rybna. Na pierwszy rzut oka banalna, trochę warzyw na czele z marchewką, dużo białej ryby (po raz pierwszy na Lofotach dorsz!)… Smak? Delikatny, przepyszny, wyborny. Mamy ochotę na dokładkę, a ja żałuję, że nie ma z nami Maksa, bo coś czuję, że zupka zdobyłaby również jego uznanie. Co do zupy? Chleb w dwóch opcjach. Grubo krojony, wilgotny, z ziarnami, najlepiej z solonym masłem… Lub cieniutki, chrupiący niczym opłatek. Chrupie całkiem przyjemne, ale ten ciemny, wilgotny.. wow.. prawie nie potrzebuję obiadu, bo mogę jeść i jeść go bez końca!

idealna w swej prostocie zupa rybna

moja miłość – najlepiej z solonym masłem

cieniutkie chlebki-chrupki – idealne do zagryzania zupy rybnej

2) WĘDZONA IKRA Z DORSZA ZE ŚMIETANĄ I CZERWONĄ CEBULĄ

Podczas naszego pobytu na Lofotach, wędzona ikra z dorsza pojawiała się codziennie jako przystawka.  Podana znów na cieniutkich chrupkach takich jak te do zupy, ze stosunkowo gęstą śmietaną i drobno siekaną czerwoną cebulą. Gdy pierwszy raz głodna złapałam za taka kanapeczkę, nie miałam nawet pojęcia, że to ikra.. myślałam, że to posiekany wędzony łosoś albo tatar z łososia…  I dobrze, bo inaczej mogłabym wiele stracić! Nie spodziewałam się, że ikra może mi tak zasmakować. Ja i takie rzeczy? To się raczej nie zdarza! Łukasz oczywiście pierwszy do takich przysmaków, ja raczej ostrożna. Tym razem okazało się, że słonawa, mocno wędzona ikra to był strzał w dziesiątkę! Połączenie ze śmietaną i drobno posiekaną cebulką mistrzowskie. Koniecznie do spróbowania, jeśli kiedyś traficie na Lofoty!

nie podejrzewałam, że TAK mi zasmakuje

3) POLICZKI I JĘZYKI DORSZA

Widzieliście już, że języki dorsza (w naszym przypadku skreia) to ważny temat na Lofotach. Starannie obcinane przez dzieci, są jednym z lokalnych przysmaków. My próbowaliśmy panierowanych podczas kolacyjki w uroczej restauracyjce Lofotmat. Jak smakują? Z jednej strony chwilami przypominają po prostu filet z dorsza, do którego wszyscy jesteśmy przyzwyczajeni, z drugiej dość często możemy natrafić na galaretowate kawałki, które nam smakowały znacznie mniej. Specyficzna konsystencja języków sprawiła, że znacznie bardziej zasmakowały nam policzki z dorsza. Delikatne mięso w chrupiącej panierce! Pycha!

języki dorsza w Lofotmat

co lepsze: języki czy smażone policzki dorsza?

4) SUSZONY DORSZ

O suszonym dorszu i o tym, jak się go suszy na Lofotach już Wam pisałam. Charakterystyczne drewniane żerdzie służące do suszenia dorszy to niezbędny element krajobrazu Henningsvaer. Zdobią, intrygują, a najbardziej niesamowicie wyglądają, gdy na słońcu zwisa z nich cała masa oprawionych dorszy. Tak właśnie powstaje sztokfisz, czyli ryba suszona na słońcu i na wietrze, jeden z typowych produktów północnej Norwegii.  Ryby suszy się na żerdziach w okresie od lutego do maja, potem przez jakieś 2-3 miesiące “dojrzewa” w suchych, przewietrzanych pomieszczeniach. Podobno z uwagi na warunki klimatyczne właśnie sztokfisz z Lofotów należy do najlepszych! Nam sztokfisz smakował w tym wydaniu: na sałatce, w restauracji Lofotmat. Smaczny, ale to inne potrawy bardziej zdobyły nasze serca!

sałatka z suszonym dorszem

5) DORSZ NA STO SPOSOBÓW

Gdzie próbujemy tych wszystkich smakołyków? M.in. w naszym hoteliku Bryggehotell oraz w uroczej, domowej knajpce nieopodal.

Wspomniany już Lofotmat to maleńka restauracyjka w naszej równie maleńkiej wiosce Henningsvaer. Gdy wchodzimy tam dziesięcioosobową grupą, chyba zajmujemy calutkie pomieszczenie. Podobno to najmniejsza restauracja na Lofotach! Wita nas właścicielka i to ona dla nas gotuje tego wieczoru, racząc nas domowymi, rybnymi (oczywiście!) przysmakami.

Na stół kolejno wjeżdżają talerze z przystawkami i z daniami głównymi. Każdy nakłada ze wspólnego talerza, czyli styl hiszpańskich tapas, który lubimy najbardziej 🙂 Początek w Lofotmat jest mocny – chrupki z wędzoną ikrą, śmietaną i cebulką. Już wiecie, że są pyszne! Potem malutkie kanapeczki z wędzonym łososiem i serkiem brie, babeczki z pasztetem z dorsza, sałatka z suszonym dorszem i przechodzimy do dań głównych. Nie wszystko smakuje tak samo dobrze, część naszych opinii się różni, ale dorsza docenić trzeba. Łukasz oszalał na punkcie polędwiczek z dorsza, podanych w delikatnym, kremowym sosie, z dodatkiem marchewki i groszku cukrowego. Zachwycał się i zachwycał i chyba wyjadł wszystko, co tylko zostało na wspólnych talerzach! 🙂 Mi najbardziej przypadł do gustu rybny gulasz.  Styl potrawy przypomina o Portugalii i tamtejszych smakołykach: smak pomidorów, papryki, ryby i ziemniaków duszonych w daniu sprawia, że pomimo pełnego brzucha, biorę 3 czy 4 dokładki! To jeden z moich faworytów!

pasztet z dorsza

delikatna polędwica z dorsza – ideał Łukasza

mało norweski, ale nadal mój faworyt