MIEJSCE WIELU OKAZJI: PAUL

Od lat dużo jemy poza domem…  Zaczęło się wraz z pierwszą pracą albo nie, jeszcze wcześniej, już na studiach. Dużo zajęć, mało czasu, brak możliwości powrotu do domu i konieczność zjedzenia czegoś między jednym wykładem, a drugim. Obiad, kawa z koleżankami albo coś małego w biegu. Długie godziny spędzane w kawiarniach, gdy przygotowałyśmy się do sesji. Potem pracowe lunche – tradycja! Obowiązkowo o 12.30 lub 13.30. Po pracy na kawę, piwo lub na kolację. W weekend na śniadanie ze znajomymi. Lubimy. Czasem nam się nudzi, ale potem trafiamy na świetne miejsce i znów uwielbiamy nasze leniwe śniadania przy długich rozmowach, kolacje pełne śmiechu albo pracę na komputerze w gwarnej kawiarni.

 

Są miejsca, do których zaglądamy tylko w określonych okolicznościach. Tylko na kolację, tylko na obiad z dziećmi, tylko na szybki lunch podczas zajętego dnia. Są też takie, które sprawdzają się na różne okazje i ostatnio należy do nich również PAUL.

 

Zagranicą zwykle zaglądaliśmy do PAULa na szybko, by kupić coś na wynos – zaglądaliśmy do niego na lotniskach po kanapki i croissanty na drogę! Zawsze był to zdecydowanie lepszy wybór niż samolotowe jedzenie. My wybieraliśmy te z dużą ilością dodatków, z szynką parmeńską albo z francuskim salami, z kozim serem lub z serkiem brie, a Maks cieszył się, że ma swoją ulubioną bagietkę z szynką i z serem. Bez warzyw, bez sosów, majonezów. Francuska prostota. W Brukseli czy w Paryżu wpadaliśmy do PAULa podczas zwiedzania, nigdy na obiad, znów zdecydowanie częściej na szybką kanapkę lub coś słodkiego.

 

 

W Warszawie też zaczynaliśmy od kanapek i słodkich wypieków, ale okazało się, w menu jest znacznie więcej! Przyznam, że nawet trochę się zdziwiłam… Kusiły placki ziemniaczane z łososiem, klasyczna francuska zupa cebulowa, zachwycił nas quiche z bakłażanem i kozim serem, wpadliśmy na szybki obiad. Okazało się, że PAUL całkiem nieźle spisuje się również w innej roli niż piekarnia.

 

 

Teraz w zależności od sytuacji, zaglądamy do PAULa:

 

W BIEGU, W DRODZE, MIĘDZY SPOTKANIAMI…

 

 

By zjeść coś słodkiego, kupić kanapkę na drogę, szybko przekąsić lub zapakować do torby i w drogę. Można powiedzieć, że wizyty w PAULu na Dworcu Centralnym o 7.30 rano stały się moją małą tradycją. Gdy czeka mnie dzień w podróży, spotkanie w Łodzi, prezentacja w Krakowie, itp., a nie miałam czasu zjeść porządnego śniadania w domu, na dworcu obowiązkowo wyposażam się w smaczną przekąskę i kawę. Szczególnie, gdy wiem, że w pociągu nie będzie Warsa! W zależności od nastroju idę wtedy w słodkości – i wybieram croissanta z migdałami lub ulubione Gourmandise z budyniem i czekoladą- albo wybieram którąś z bagietek.

 

Czasem po kanapkę zaglądam również, gdy lecę między jednym, a drugim spotkaniem i nie mam na nic czasu. Są duże i pożywne! I wreszcie takie jak lubię – nie przekombinowane, bez majonezów i innych dziwnych sosów i dodatków.

 

 

ŚNIADANIE NA MIEŚCIE…

 

 

O tym, że lubię śniadania na mieście pisałam już Wam wielokrotnie. Ostatnio chodzimy na nie nieco rzadziej, bo rano nigdy nie mogę wybrać się na czas. Spóźniamy się do przedszkola i w domu jemy owsiankę, kanapki, omlet, jajecznicę, koktajl, cokolwiek. Ale w weekendy nadal lubimy ten moment, gdy siadasz z burczącym brzuchem w restauracji, spotykasz znajomych i wybierasz śniadanie. Przy rozmowach i wspólnym śmiechu, smakuje najlepiej.

 

Łukasz ostatnio był w PAULu na „śniadaniu biznesowym”. Taki biznesman 🙂 Pod tym względem miejsce idealne – nie ma takich tłumów jak w wielu kawiarniach i można spokojnie pogadać chociażby przy klasycznym Croque –Monsieur, czyli ciepłym toście z szynką i serem. Smaczny i bardzo pożywny – idealnie na początek pracowitego dnia! Do wyboru również Croque-Madame z sadzonym jajkiem albo  wersja z łososiem czy wege. Fajnie w porze śniadaniowej sprawdza się też quiche – dla fanów chevre chaud (jedno z niewielu wyrażeń, jakich nauczyłam się we Francji!!! 🙂 obowiązkowo ten z kozim serem i bakłażanem. Dla fanów klasyki – quiche lorraine.

 

Ja na śniadania poza domem zwykle wybieram omlet, który mi nigdy nie wychodzi tak pięknie jak innym. Następnym razem zabiorę też Maksa na naleśnika z czekoladą! Chociaż może będzie wolał frankfurterki? W końcu to zadeklarowany mięsożerca 😉

 

 

LUNCH

 

 

Co tu dużo mówić, PAUL nie byłby moim spontanicznym wyborem lunchowym, bo tak jak napisałam na początku, zawsze myślałam o nim jak o piekarni czy cukierni. Ale tak też można i całkiem sporo osób to praktykuje w porze lunchu.

 

Jak tylko usiedliśmy, na stole wylądował pieczony na miejscu chlebek z oliwkami oraz oliwa. Dobry początek! Jeśli macie ochotę na coś lekkiego, wybierzcie np. sałatkę nicejską, która mi skutecznie przypomniała pewne gorące popołudnie w Paryżu. Łukasz natomiast zdecydował się na francuski klasyk – zupę cebulową, obowiązkowo z serową grzanką. W menu nie brakuje też mięsa czy… burgerów (co może trochę dziwić w tak francuskim miejscu, ale wyglądają bardzo apetycznie!). Na mały głód spróbujcie również  placków ziemniaczanych np. z łososiem lub z kozim serem i pomidorem. Do tego koniecznie jakiś owocowy koktajl!

 

 

Z LAPTOPEM NA CIASTKO 🙂

 

 

Od prawie 3 lat, moje biuro jest tam, gdzie ja, więc każdego dnia decyduję, gdzie dziś będę pracować. Niektórych dziwi: jak możesz pracować w takim gwarze i hałasie? Nie przeszkadza Ci to??? Możesz się w ogóle skupić? A ja właśnie uwielbiam pracować wśród ludzi. Wybieram stolik w kąciku, biorę kawę, herbatę, ciastko, kanapkę i działam. Śmieję się, że gdy jestem sama niemal wcale się nie rozpraszam, nawet do łazienki nie chodzę, bo nie chcę zostawiać komputera na stole ;)))

 

Ostatnio po raz pierwszy pracowałam w PAULu. Przyjemne wnętrze, cudowna, sympatyczna obsługa i nawet, gdy jest dużo ludzi, nie jest za głośno. A jeśli do pracy dodamy słynną tarte au citron meringueé, czyli tartaletkę cytrynową z lekkim bezowym kremem, pisanie raportów, postów i maili smakuje zdecydowanie lepiej!:)

 

Zajrzyjcie do PAULa i sami sprawdźcie na jaką okazję Wam najlepiej pasuje 🙂

 

 

*post powstał we współpracy z marką PAUL